Behoefte aan subtielere talen : Charles Taylor

Guido Vanheeswijck


Ooit werd filosofie beschouwd als de dienstmaagd van de theologie en van het geloof. Gaandeweg is de filosofie haar eigen weg gegaan en heeft ze een autonoom statuut opgeëist. Is tegen die achtergrond een gelovige houding nog mogelijk voor een hedendaagse filosoof? In de komende reeks spreekt Guido Vanheeswijck vanuit wijsgerig perspectief over de (on)mogelijkheid om vandaag gelovig te zijn. Guido Vanheeswijck (°Genk, 1955) is gehuwd met Martine Deleu en vader van vier kinderen. Hij studeerde Germaanse filologie en wijsbegeerte aan de KU Leuven en doctoreerde met een proefschrift over de Engelse filosoof en historicus Robin George Collingwood. In 1990 werd hij docent aan de UFSIA te Antwerpen, waar hij vanaf 2003 gewoon hoogleraar werd. Sinds 1998 is hij ook deeltijds hoogleraar aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte (KULeuven). Zijn onderzoeksdomeinen zijn vooral cultuurfilosofie, godsdienstfilosofie en metafysica. Naast het schrijven van internationale artikels houdt hij eraan ook in het Nederlands te schrijven voor een geïnteresseerd publiek. Zijn meest recente publicatie is: Onbeminde gelovigen (Polis, 2019). In zes interviews presenteert Guido Vanheeswijck zijn filosofische positie betreffende religie en geloof, aan de hand van en in confrontatie met figuren als Schopenhauer, Nietzsche, Girard en Taylor.

0
Shares